Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : Br cabang penahan kemudi; pampangan kayu yg dibuat khas utk diĀ­pasang pd kaki orang gila atau orang tidak siuman. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
pampang
Kata Terbitan : memampangkan, terpampang,